Jak zrobić whisky w domu od podstaw?

W poprzednim wpisie dotyczącym procesu wykonania domowego whisky omówiliśmy szczegółowo, jak go zrobić, wykorzystując alkohol, zaprawkę whisky oraz płatki dębowe. Tym razem postaramy się przedstawić, jak zrobić whisky w domu od podstaw.

Whisky od podstaw – krok po kroku

Whisky od podstaw należy wykonać ze zboża, kukurydzy lub ryżu. Można również stosować mąkę. W przypadku zboża, kiedy planujemy zacierać słody, na etapie zacierania nie będzie nam potrzebne nic oprócz materiału. Słód to nic innego jak ziarno zboża (jęczmień, żyto lub pszenica) poddane procesowi słodowania. Polega on na stworzeniu ziarnom dobrych warunków do kiełkowania, a w odpowiednim momencie proces ten jest przerywany, ziarno zaś suszone. Po słodowaniu ziarno może być poddane dalszej obróbce, np. wędzeniu torfem. Z wędzonego słodu korzysta się przy produkcji szkockiej whisky. Słód zawiera dużą ilość enzymów, głównie amylazy. Enzymy te podczas zacierania są potrzebne do przetworzenia skrobi z ziarna na cukry fermentowalne (maltoza i glukoza). Powstają też niefermentowalne dekstryny, które nadają smak oraz treściwość.

Jeśli chcemy zrobić zacier na whisky z czegoś innego niż słód, np. z mąki, zboża nie poddanego procesowi słodowania, kukurydzy itp., to potrzebować będziemy dodatkowo enzymu upłynniającego alphaamylazy oraz scukrzającego glukoamylazy.

Co będzie nam potrzebne? Przede wszystkim słód. Do zrobienia szkockiej whisky warto zaopatrzyć się w słód pilzneński (2 kg) oraz słód whisky wędzony torfem (5 kg). Słody można kupić ześrutowane lub ześrutować samemu. Jeśli chcemy zrobić bourbon to zamiast słodu torfowego dodamy ześrutowaną lub całą kukurydzę. W internecie można znaleźć wiele ciekawych przepisów, które dopasujesz do własnych potrzeb oraz umiejętności.

Zanim wrzucisz wszystko do garnka, podgrzej w nim 25 litrów wody do temperatury 55 stopni Celsjusza. Następnie wrzuć słody do garnka z ciepłą wodą i energicznie wymieszaj zacier tak, żeby nie pozostały żadne grudy. Teraz trzeba podnieść temperaturę zacieru do 66 stopni Celsjusza. Trzymając zacier 60 minut we wskazanej temperaturze, będziemy mieli pewność, że skrobia zostanie kompletnie rozbita na cukry fermentowalne. Podczas zacierania trzeba stale kontrolować temperaturę. Po zakończeniu zacierania, jeśli nie jesteśmy pewni jakości słodów, trzeba wykonać próbę jodową (sposób określenia zawartości skrobi w badanej cieczy – wykonuje się poprzez pobranie odrobiny zacieru i nakropienie go jodowym wskaźnikiem skrobi lub jodyną). Jeśli zacier nie zabarwi się na kolor czarny, niebieski, fioletowy lub czerwony, to można przystąpić do kolejnego etapu – wygrzania zacieru (mash-out). Polega on na rozgrzaniu zacieru do 78 stopni, w celu zmniejszenia lepkości zacieru. Przez cały czas intensywnie mieszamy, żeby nie dopuścić do przypalenia.

Kolejnym etapem po zacieraniu jest filtracja. Polega ona na oddzieleniu młóta od brzeczki, która zawiera cukry. Po wygrzaniu zacier przenosimy do fermentora ze sztucznym dnem / fermentora z wężykiem z oplotu lub innego pojemnika filtracyjnego. Odliczamy około 20-30 minut. W tym czasie złoże filtracyjne ułoży się. Następnie odbierając brzeczkę, dolewamy wody do wysładzania w celu wypłukania cukrów ze słodu.

Opisany powyżej proces można uprościć. Wystarczy do zboża, kukurydzy lub ryżu dodać dostępne w sklepie https://sklep.sklepyhobby.pl/ enzymy glukoamylazę oraz alphaamylazę. Po co się je dodaje? Chodzi jak zwykle o przetworzenie skrobi na cukry fermentowalne (glukoamylaza) oraz niefermentowalne dekstryny (alphaamylaza). Szczegółowe opisy stosowania znajdziesz zarówno pod poniższymi linkami, jak również na opakowaniach enzymów.

>> Glukoamylaza – enzym do whisky

>>Alphaamylaza – enzym do whisky

Nieco na skróty… whisky z suchego / płynnego ekstraktu słodowego

Najprostsza metoda zrobienia whisky w domowych warunkach to skorzystanie z suchych lub płynnych ekstraktów słodowych. Ważne, żeby był to ekstrakt nienachmielony, więc trzeba uważać żeby nie kupić brewkitu. Podgrzewamy 3-5 litrów wody. Do gotującej się wody wsypujemy glukozęoraz dodajemy suchy lub płynny ekstrakt słodowy. Rozpuszczoną glukozę oraz ekstrakt przelewamy do pojemnika fermentacyjnego, który uzupełniamy 25 litrami zimnej wody. Temperatura nastawu musi osiągnąć maksymalną temperaturę w granicach 22-28 stopni Celsjusza. W tym momencie można również dodać węgiel aktywny, który będzie miał na celu wyeliminować niepożądane związki aromatyczne, jakie powstają podczas fermentacji. Kolejnym etapem, czy to robimy whisky z ekstraktów czy od podstaw jest fermentacja.

Fermentowanie domowej whisky

Do nastawu o temperaturze 22-28 stopni Celsjusza należy dodać saszetkę z drożdżami turbo. Warto skorzystać z drożdży dedykowanych do whisky. W naszym sklepie można zaopatrzyć się w drożdże Coobra Whisky Yeast; sprawdzą się również drożdże gorzelnicze Fermiol. W optymalnej temperaturze od 18 do 25 stopni Celsjusza fermentacja trwa od 3 do 7 dni. Po całkowitym zakończeniu fermentacji zaleca się sklarować nastaw. Spowoduje to, że obumarłe drożdże opadną na dno. Można to zrobić dwuskładnikowymi środkami klarującymi SpiritFerm Superklarlub Klarmedel. Każdą z szatek dodaje się w innym czasie. Wstępnie sklarowany nastaw (można go wcześniej zlać znad osadu) należy dokładnie wymieszać w celu jego odgazowania. Najpierw należy dodać saszetkę A, delikatnie zamieszać i pozostawić na 2 godziny. Po tym czasie należy dodać saszetkę B, delikatnie zamieszać i pozostawić na 24 godziny do wyklarowania. Po tych czynnościach trzeba jeszcze nastaw delikatnie zlać znad osadu do czystego pojemnika.

Destylowanie domowej whisky

W celu uzyskania pełnej aromatyczności poleca się odbieranie destylatu o mocy 65-88%. Po otrzymaniu destylatu ciecz rozcieńczyć z wodą do uzyskania mocy 50%. Pod żadnym pozorem nie wolno przepuszczać destylatu przez kolumnę filtracyjną, ani też zwiększać dawki węgla (jeśli na tym etapie też korzystamy). Spowoduje to utratę aromatu słodowego.

Przechodzimy do filtrowania domowej whisky. Najlepiej zrobić to przez bibułę lub sączek filtracyjny. Po przefiltrowaniu należy rozcieńczyć destylat z wodą do mocy 40%. Następnie szczelnie zamknąć oraz odstawić na około 12 miesięcy.

Jak wzbogacić domowe whisky?

Na etapie fermentacji, ale również bezpośrednio po wykonaniu destylatu warto skorzystać z kostek, płatków lub wiórek dębowych. Wypieczenie oraz wielkość wpływa na prędkość wydobywania się z nich składników. Mniejsze kawałki wydobywają szybciej aromat. Z takich płatków można korzystać, w momencie kiedy zależy nam na szybkim działaniu. Warto z nich skorzystać już na etapie fermentacji. Większe kawałki dębowe sprawdzają się w procesie starzenia trunku. Składniki wydobywają się wolniej, a aromaty dębowe lepiej wpływają na tworzenie bukietu danego alkoholu.

Na charakter uwalnianych aromatów ma wpływ różny poziom opieczenia płatków. Naturalne dodają trunkom tanin i swego rodzaju świeżości. Lekko i średnio opiekane wnoszą świeżość oraz wanilię. Mocno opiekane nadają nieco ostrzejszego charakteru. Od płatków zależeć będzie czas leżakowania. Producenci płatków dębowych podają pożądany czas, zazwyczaj jest to kilka tygodni lub miesięcy. Jak wiadomo, zgodnie z prawem Unii Europejskiej spirytus musi leżakować przynajmniej 3 lata, aby stać się whisky. Jeśli domowy wytwórca whisky będzie cierpliwy, już po 12 miesiącach osiągnie zadowalające efekty, a po kilku latach otrzyma szlachetny trunek na specjalne okazje.

>> Kostki płatki dębowe

Z kompletnym poradnikiem, jak zrobić whisky w domu będzie można zrobić swój własny trunek, który będzie zachwycał aromatem i smakiem. Życzymy powodzenia.

Artykuł „Jak zrobić domową whisky od podstaw?” odpowiada na zapytanie w wyszukiwarce Google:

- jak zrobić whisky w domu?

- jak zrobić domową whisky?

- jakie płatki dębowe do whisky?

- płatki dębowe do alkoholu

- whisky jak zrobić

- whisky przepis

Jak zrobić whisky z ekstraktów słodowych cz. 1 fermentacja

Jak zrobić whisky z ekstraktów słodowych cz. 2 destylacja

Jak zrobić whisky z ekstraktów słodowych cz. 3 dojrzewanie